Pagina inhoud:

  • Hoe wordt een nek hernia endoscopisch verwijderd ?

  • Wat bepaalt of endoscopie via vooraan of achteraan de nek gebeurt ?

  • De voordelen van een full-endoscopische cervicale discectomie

  • Animatie van een full-endoscopische PECD: Posterieure Cervicale Endoscopische Discectomie

  • Endoscopische cervicale discectomie is al gepland: welke pagina’s moet ik nog zeker (opnieuw )lezen

  • Referenties: selectie van wetenschappelijke artikels

Hoe wordt een nek hernia endoscopisch verwijderd ?

Bij een full-endoscopische cervicale discectomie is er slechts een 4 a 5 mm incisie achteraan de hals.

Er is geen collaterale schade door de operatie.

Alle complicaties van operaties via de keel (vooraan de hals) zoals slik last, zenuw of bloedvat letsels worden vermeden.

De nekwervel schakel blijft zijn normale beweeglijkheid op een natuurlijke manier behouden ZONDER nood aan scharnierende prothesen of vastzetten.

De complicaties en nadelen op korte en lange termijn van deze metalen implantaten wordt volledig geëlimineerd.

Versnelde slijtage aan naburige schakels wordt voorkomen.

De hernia wordt verwijderd terwijl de beweeglijkheid van de hals natuurlijk bewaard wordt.

extreee minimale huis incisie bij nek endoscopie voor cervicale discus hernia

Een mini venstertje van 3 mm wordt gemaakt om aan de hernia de kunnen.

Een 3 mm groot half rondje wordt gemaakt in de achterste boog van de wervel. Deze minimale opening volstaat volstaat om met uiterst fijne instrumenten de hernia te verwijderen.


Wat bepaalt of endoscopie via vooraan of achteraan de nek gebeurt ?

Dit wordt bepaald door de plaats van de de discushernia. Er wordt altijd voor een veiligste en “makkelijkste” toegang gekozen. Dr. Van Daele beslist of de toegang via vooraan of via achteraan mogelijk is voor uw discushernia

De voordelen van een full-endoscopische cervicale discectomie:

Bij al de klassieke nek operaties wordt heel wat collaterale schade veroorzaakt. Voor de toegang hernia’s in de hals wordt een incisie gemaakt vooraan de keel. De slokdarm, hals bloedvaten en luchtpijp worden opzijgeschoven. Gekende verwikkelingen verbonden aan deze toegangswijze zijn dan ook letsel aan deze edele structuren. Via deze open chirurgie kan je niet aan de hernia , die achteraan zit, zonder de volledige discus leeg te maken. Deze holte wordt dan noodgedwongen kunstmatig opgevuld met een cage ( kooitje -gevuld met bot of kunstbot) of met een metalen-plastic prothese. Bij gebruik van een cage worden de halswervels vastgezet. Vaak wordt hiervoor dan ook nog een extra plaatje met vijzen gebruikt. Géén van deze beide ingrepen is, in tegenstelling met wat soms beweerd wordt, minimaal invasief. Er worden altijd (vaak metalen) implantaten geplaatst ter correctie van de veroorzaakte chirurgische “schade’.

De discus prothese wordt vaak geprezen voor het beschermen van de nabijgelegen discussen tegen versnelde slijtage. Ze wordt daarom een innovatief genoemd. Een recente studie in “Spine” het meet gerenommeerde tijdschrift in de rug chirurgie weerlegde dit wetenschappelijk.

Bij een full-endoscopische cervicale discectomie worden al deze nadelen vermeden.

De toegang tot de nek is via de achterkant, de plaats waar de hernia ook effectief zit. De ganse procedure kan via een 5 mm buisje worden uitgevoerd. Daardoor wordt er géén collaterale schade veroorzaakt voor de chirurgische toegang én blijft de nek volledig onaangeroerd.

PLAATSEN van IMPLANTATEN ( = vreemd lichaam “plaatjes , cages, prothese”) kan met endoscopie WORDEN VERMEDEN:

1. Cervicale fusie (vastzetten nekwervels) VERMIJDEN:

2. Discus prothese (kunstgewrichtje in de nek) VERMIJDEN:

Recent wetenschappelijk bewezen: een discus prothese voorkomt verdere slijtage NIET ( wat vaak beweerd wordt)!

XLargeThumb.00007632-202008010-00000.CV.jpeg
Recent wetenschappelijk bewezen: een discus prothese voorkomt verdere slijtage NIET ( wat vaak beweerd wordt)

Recent wetenschappelijk bewezen: een discus prothese voorkomt verdere slijtage NIET ( wat vaak beweerd wordt)

Animatie van een full-endoscopische PCED: Posterieure Cervicale Endoscopische Discectomie:

Endoscopische cervicale discectomie is al gepland: welke pagina’s moet ik nog zeker (opnieuw )lezen

Referenties: selectie van wetenschappelijke artikels

  1. Komp, M., S. Oezdemir, P. Hahn, en S. Ruetten. ‘Full-Endoscopic Posterior Foraminotomy Surgery for Cervical Disc Herniations’. Operative Orthopädie Und Traumatologie 30, nr. 1 (februari 2018): 13–24. https://doi.org/10.1007/s00064-017-0529-1.

  2. Liao, Conggang, Qiang Ren, Lei Chu, Lei Shi, Qingshuai Yu, Zhenjian Yan, Kexiao Yu, e.a. ‘Modified Posterior Percutaneous Endoscopic Cervical Discectomy for Lateral Cervical Disc Herniation: The Vertical Anchoring Technique’. European Spine Journal 27, nr. 6 (juni 2018): 1460–68. https://doi.org/10.1007/s00586-018-5527-y.

  3. Oh, Hyeong Seok, Byeong-Wook Hwang, Sang-Joon Park, Chang-Sheng Hsieh, en Sang-Ho Lee. ‘Percutaneous Endoscopic Cervical Discectomy (PECD): An Analysis of Outcome, Causes of Reoperation’. World Neurosurgery 102 (juni 2017): 583–92. https://doi.org/10.1016/j.wneu.2017.03.056.

  4. Ruetten, S., M. Komp, H. Merk, en G. Godolias. ‘A New Full-Endoscopic Technique for Cervical Posterior Foraminotomy in the Treatment of Lateral Disc Herniations Using 6.9-Mm Endoscopes: Prospective 2-Year Results of 87 Patients’. Min - Minimally Invasive Neurosurgery 50, nr. 4 (augustus 2007): 219–26. https://doi.org/10.1055/s-2007-985860.

  5. Wen, Hongquan, Xin Wang, Wenbo Liao, Weijun Kong, Jianpu Qin, Xing Chen, Hai Lv, en Thor Friis. ‘Effective Range of Percutaneous Posterior Full-Endoscopic Paramedian Cervical Disc Herniation Discectomy and Indications for Patient Selection’. BioMed Research International 2017 (2017): 1–7. https://doi.org/10.1155/2017/3610385.

  6. Wu, Pang Hung, Hyeun Sung Kim, Yeon Jin Lee, Dae Hwan Kim, Jun Hyung Lee, Kyung-Hoon Yang, Harshavardhan Dilip Raorane, en Il-Tae Jang. ‘Posterior Endoscopic Cervical Foramiotomy and Discectomy: Clinical and Radiological Computer Tomography Evaluation on the Bony Effect of Decompression with 2 Years Follow-Up’. European Spine Journal 30, nr. 2 (februari 2021): 534–46. https://doi.org/10.1007/s00586-020-06637-8.